Bicara Qalbu

:: sebal ::

Dengan Nama Allah.. Yang MAHA Penyayang..
Selawat dan Salam atas junjungan besar, Nabi muhammad s.a.w..

Tak byk.

tak byk yg ingin sy ceritakan disini..
badan sy kini sdg mengalami ketidak seimbangan hormon yg mebuatkan sy menjadi serba tidak kena.
namun,,, dlm pada hati merungut itu ini , tak kena sana sini, Allah maha mendengar, maha penyayang.... maha menyayangi,..
dan bila sy katakan Allah itu Maha penyayang.. mmg tiada tandingannya..

malam semalam, terasa benar sedikit percikkan arrahman dan arrahim Allah terpercik kpd sy.
walaupun sy nyataka "sedikit percikan" tp sbnrnya bg sy, ia adalh sesuatu yg besar dan bermakna... bygkan shj kalaulah sy dipercikkan dgn percikkan yg besar. subhannallh tak terjangkau pd fikiran sy.!

Hati sy benar2 tersentuh dan terduduk atas rezeki dan kasih sygNya kpd sy.. hampir shj sy megalirkan air mata, dek kerana malu.
malu atas nikmat yg tak terhingga, walaupun sy terus menerus memungkiri janji yg sy buat seawal sy dialam roh..... walaupun sy kerap kali jatuh , walaupun sy seringkali lemah. walaupun sy terus kalah... namun Allah sentiasa membantu saya.. subhanaalllhhh........

spt yg telah sy nyatakan awalnya, mood sy tidak elok beberapa hari ni. perempuan, biasalah. wajah sy lesu dan pucat.. hinggakan beberapa org sahabat menegur sy, brty mengapa sy kelihatan tidak bermaya. faham2 jel ah kenapa. sy menghadapi situasi ni setiap bulan, brulangkali...
bukan mengada2. bukan dibuat2.. ia dtg tanpa diminta. (eceee..)

sy lebih byk senyap.
sekalipun senyum, itu hanyalah senyuman utk.. ? .
utk meredakan ketidak selesaan dalaman yg meragam2 dan meraung2.
sy percaya, sennyum, walaupun tidak ikhlas, sedikit sbyk mampu membantu
sekurang2nya, sy cube sekuat mampu agar sy tidak terlalu emosional.

msg2 yg sy terima, hampir SEMUA sy tak reply. bygkan, menerima msg pun trasa "menyampah" dan "rimas"? haii.. ijjlal... sy sendiri x fhm... tp sekrang2nya, sy tidak marah siapa2. sekadar trs x kena itu ini di dalam hati. iya, kan?

berbalik pada rahmat Allah kpd sy..

petang semalam, pulang dr intec setelah mjg booth dr pkul 11 hingga 3, sy mkn, dah, sy tidur. tiidur hingga 5.30.
bagun2, sy telefon mama, meberitahu reslut semster lepas.

O_O
i was ashamed. with the results i got. bukan malu kpd kawan, tp malu kpd ibu dan ayah sy...
bertambah2 laahhh rs tidak senang sy.
but kerana sudah berjanji utk meberitahu reslt once i knew, i had to call my mom..
as expected, ibu mana yg tidak risau jika anaknya x dpt rsllt yg bgs.. i undrstand..
but only if they knew how much i've changed since my 1st semseter, rutin harian sy, sikap sy, pengalaman sy, dan usaha yg telah sy buat utk exam, maybe they wont nag dat much.
rakan bilik sy cube meberi semnagat kpd sy.
"its ok, kitorang tau ijjlal usaha macamana"

mungkin, tiada rezeki utk sy semeter ini.
mungkin, Allah tidak mahu sy over confident sekiranya sy perolehi 15 points .sy telah berusaha, cume Allah tahu, result sy yg teruk ni adlh yg terbaik utk sy. agar sy gandakan usaha sy. agar sy lebih bertekad. lebih menyahut cabaran,. org kata,

the deeper u fall, The Higher u will jump back up again!

aish.. dah type pjg2 tp styl x cerita2 lgi ttg apa yg mebuatkan hati sy tersentuh. hmm.... kat mana ya td.. haa.. lps call bonda, sy truskan agenda dan pergi bersihkan diri. entah kenapa selera untuk makan tiada. barangkali kerana keadaan biologi badan sy, ditambah lg dgn result semester yg tidak bagus. selera utk makan lenyap..

ashira, housemate sy pelik. berkali2 dia bty, sy mahu turun dinner atau tidak. siap offer utk belikan, sekiranya sy malas nk turun. sy adalah seorang manusia yg jarang teramat sgtnya skip breakfast, lunch dan dinner. risau dia agknya. takut sy diserang angin "pus2" nanti. hehe. barangkali ashira masih ingat peristiwa pertama sy diserang angin pus2. meringkul2 menahan sakit. muka keruh dan berkerut2. muntah dan pening kepala. ya... shbt sy itu risaukan sy. thanx ashira.. =)

dlm jam 7 mlm.. tiba2., shalisha kata.

"guys. my mom is coming here, wants to hav dinner together.here. celebrating my birthday"

sy tersentak. mata sy tiba2 shj menjadi bulat. bulat sebulat bulan. dlm fikiran sy ada satu. macamna kalau ibu sha masak makanan dari rumah???
how shud i suppose to eat foods yg dimasak oleh seorang non muslim...? ayamnya... dagingnyaa.... owh...... ya Allah.....

sy menanti dgn penuh debar kedatangn ibu shahlisha ke bilik kami. then..

knock knock2...

pintu dibuka.

"ehh.. hye aunty!'

bibir sy mengukir senyuman. senyuman sekerat ikhlas, sekerat tak ikhlas. hehehe...

mata sy liar memerhati. eh.. xda bekas makanan.... petanda baik ni. =)

"lets go kfc. okey?"

sy terseyum, utk kali kedua.
kali ni, senyuman sy adlh sneyuman ikhlas. ;P

• pertama, kerana lega tramatnya bila aunty sebut kfc. maknanya bukan masakan dr rumah!.
• kedua, kerana.... dah lama sy mengidam nk mkn kfc.
• ketiga, kerana..... mmg sy tak lalu nk mkn mlm tu... anything selain nasi will do da job
• keempat kerana.... its free! :D

sepanjang perjalanan ke kfc. menaiki van milik keluarga shalisha.. hati sy memuji kebesaran dan kasih syg ilahi...

"hari ni... sy tak lalu makan....... sy tak lalu makan nasi,, allah bg sy makan kfc, dan bukan sebarang kfc, tetapi kfc free! sy mls nk kluar dinner, dinner yg dtg kpd sy....... :') "

dan.. sedar x sedar, sy makan 2 ketul ayam, brsama wedges, chips, air dua gelas, mash poato, dan sdikit coslow...

ini ke sy td yg awalnya tak mahu makan dinner?

jgn bersedih. jgn berduka.
kerana Allah Maha Mendengar,
Maha Penyayang.. =)
sy telah merasainya.

senyumlah.
its worth it :)

menarik

1st time sy makan dinner dgn family christian. parents sha, n her younger sister, along with 3 of her bible study fwens, and ofcourse, anis and ashira.

pengalam baru buat sy, berbual dgn ibu bapa sha, yg, sgt berpegang kpd christian protestant.
dlm hal ni, sy perlu berlapang dada. sy perlu byk bertolak ansur, dan menghormati pandangan mrk tetapi masih teguh dgn pendirian sy sbg, seoarang muslim.
spnjg dinner, ada shy kisah2 yg uncle dan aunty kongsi, mengenai china etc..
mengenai sejarah nama shalisha dan adiknya shalomi.. yg diambil dr bahasa hebrew.
sy kira, mereka beanr2 berpegang kuat pd ajaran christian..
setiap makanan yg ada perlu kami habiskan. walaupun naik semput perut sy, pembaziran tidak dibenarkan pd dinneR mlm tu.

"theres no refund" uncle kata.

memang pengalaman yg menarik. bermula dr cara berdoa hinggalah prk2 yg berlaku spnjg dinner.
1st time sy mendengar dgn teliti bgaiamana org christian berdoa sbelum makan.
sy dengar satu persatu dgn sgt jelas, sambil dlm hati, x henti2 sy bertasbih dan beristighfar, takut scr tak sedar sy mengangguk dan mengaminkan doa yg dipinta dari "father Christ".

mungkin, mengaminkan apa yg mrk doakan tu adalah ok krn apa yg mereka doakan adalah perkara2 yg baik2., tp bilamana mengaminkan doa yg dipinta dr "father", itu yg menjadi hal. scr x sedar, bulah rosak juga akidah sy. kan?

apepun, alhamdulillahh.... sy masih seorang Muslim hari ni, dan InsyaAllah... shingga sy mnhembuskan nafas yg terakhir.

Ya Allah.. jgnlah Engkau bolak balikkan hatiku setelah Engkau meberi petunjuk... matikanlah aku sbg seorang islam..
tamtkanlah hidup ku sbg seorang hamba yang berjuang di jalanMu..

amienn...

undur diri,
sinar penghormatan

kata hati : dlm pada sy kata "x byk nk cerita" rupenye pjg jg ya. hehe