Bicara Qalbu

:: Rimas ::

Dengan Namamu Ya Allah, Yang Memegang Segala Hati..
Sampaiakan Selawat dan Salam atas junjungan Besar, Nabi Muhammad, s.a.w...

Klcc.

semalam, sabtu, saya, farhannah dan nurus mengembara ke klcc lantaran tugas persatuan...
bukan tugas persatuan itu yg ingin sy ceritakan, ttp perasaan rimas yg melanda diri sy sepanjang hari dr mula bertolak ke klcc hingga selamat tiba ke kolej akasia dlama jam 5.oo ptg.

rimas bukan kerana kerenah manusia, bukan kerana hangat sang suria, bukan kerana memikirkan kerja g tak terlunas... bukan.
.
rimas sy krn.... kain putih 45 inci yang menutupi kepala sy itu.... ya. tudung sy... yg mana sudah berbulan lamanya sy tidak memakai tudung tersebut.

entah mengapa, dlm kekalutan bersiap, kerana janji berkumpul jam 8 pg, melihat jam sudah 7.30 pg,
sy capai sahaja baju tshirt labuh yg sudah pun sedia bergantung, jeans putih yg sudah pun sedia bergosok. walaupun dlm hati, sy sbnrnya tidak selesa ber Tshirt utk keluar.. (lebih selesa berkemeja)
tshirt labuh dan jeans putih tu semuanya adlh pakaian instant sy, dipakai ketika jogging atau bilamana hendak kluar seketika utk membeli makanan di kafe. bukan untuk dipakai melebihi kawasan kolej. huhuuuu
tp ini... sy bawa sampaia ke klcc dek kerana takut digelar org2 yg memungkiri janji.

tudung itu

tudng sy ni pula.. mmg dah lama x dipakai. dek kerana itu shj satu2nya tudung putih yg sy ada, tanpa berfikir panjang, terus digosok dan dipakai...

7.56. aahhh sempat2. blum lewat lg. hehee....

ntah knapa, sy merasakan sedikit kerimasan dan ketidaktenangan ketika memakai tudung tersebut.

1. baru sy sedar tudung ni agak jarang
2. baru sy sedar tudung ni agak pendek.

puas sy betul2kan tudung. senget sana senget sini.
tiup angin sedikit shj sudah terselak..
berbeza tika sy memakai tudung yg lebih labuh. lebih mudah ditutup dan dijaga.

kenapa skrg baru sy sedar?
walaupun sblm ni, mmg dah tahu.?
kenapa hari ni baru sy rasa malu memakai tudung putih ni?

walaupun sblm ni my sys izzati pernah mengatakan ketidakselesaannya memakai tudng begini.
hmmm...
mungking kerana dlm dua mnggu lepas, sy asyik memakai tudung bidang 48 inci... yg mana sy hanya ada 3 helai tudug berbidang 48. (tidung hitam direcycle ntah brapa byk kali. :P )

org kata.... "dah sampai seru"
haha...
mungkin.. hati sy dpt diumpamakn spt batu...
batu yg dititiskan air... setiap hari, setiap saat...
titisan pertama tidak mampu memecahkan batu..
titisan kedua... tiga... empat..... limaa..... hingga ke titisan yg ke entah brapa...
barulah..... PRAP!!! pecah!.

mungkin hari itu adalah hari "titisan yg telah memecahkan hati batu" saya..
hari sy merasai bertapa rimasnya memakai tudung jarang....
lebih2 lagi bilamana seorang shbt menyebut ttg tudung "labuhkan tudung hingga bawah dada"
agak terasa waktu tu, walaupun sy seringkali mendengarnya... ttp, hari tu, mmg trs kebisaannnya.

sy akui masih berbolak- balik lagi hati ini... tp.. yg pasti, sy tidak akan sekali2 memakai tudung bawal putih tu lagi. ever again. itu janji sy. janji yg telah dibuat pd diri sy sendiri...

pulang dr rumah, terus tudung putih sy tu dibasuh, disidai, dan disimpan dengn kemas didalam almari pakaian.. biarlah ianya bersemadi dgn aman dlm loker sy tu. :)

Kemudian setelah itu hatimu menjadi keras, seperti batu. bahkan LEBIH KERAS. Padahal dari batu-batu itu pasti ada sngai yang (airnya) memancar drpdnya. Ada pula yang terbelah lalu keluarlah mata air daripadanya. dan ada pula yang meluncur jatuh kerana takut kepada Allah.

2:74

sy tidak mahu menjadikan hati sy lebih keras dari batu... na'uzubillah...

singkat

prbualan ini berlaku dlm minggu lepas

"Ape khabar kawan2 kite ni.... lama x tanya khabar.. lama tak nampak walaupun duk satu rumah.. masing2 tak lekat kat umah .. sorry.. kite mmg agak bz... "

shbt2 3305 sy sapa.. mengenangkan makin kurang waktu kami bersama dek tuntuntan lain...
sy skrg lbih byk beruzlah ke study room.. selain bz dgn aktv2 lain.

ashira bz dengan agenda tarbiyah dan dakwah.
anis bz dengan fac team juga usrah
shalisha pula dengan bible study dan kerja studynya..

terselit rs bersalah dlm hati sy kerana kurang bertanya khabar kpd housemate sendri. ya. itu yg sy raskan..

"xpe ijjlal.. kite bertemu, dan berpisah, kerana Allah... " ashira membalas dengan senyuman..

waktu tu, mahu shj sy menitiskan air mata dek kerana sebak mendgr jwpn tulus dr ashira.
aah ashira. kau sudah matang. KAU MMG MATANG. kau paling matang drpd kami bertiga. trima aksih krn telah byk mengajar sy sepanjang kita bersama..

ya ashira... kita bertemu.. dan berpisah.. kerana ALLAH...

Ya Allah....
Engkau rahmatilah sahabatku ini....
kerana sesungguhnya,
Aku amat menyayangi mereka...