Bicara Qalbu

:: ego ::

Dengn NamaMu Ya Rahman..
Selawat dan salam atas junjungan Besar Nabi Muhammad s.a.w..

pagi

it was 7.30 am.
yup. pagi tadi.
just before i went to intec.

i reached my pink nokia hp, yg sudah berusia 3 tahun lebih.
yg merupakan hadiah birthday sy ke-16.
kini sy sudah berusia 19 tahun, dan, di usia 19 ni juga sy mendapat hadiah hp baru.
nokia itu masih digunakan. ada nilai yg tinggi yg tersimpan didlm gadget pink sy yg satu itu.
takkanlah habis madu sepah dibuang, ya dak? sekali pun rusak, sy masih akan menyimpannya.. (tu la org kata, sy ni tersgtlah tinggi tang sentimental value nye. hehe..)

ingat lagi. waktu tu, mama sedang trlantar di hospital..
lemah tak bermaya. Bukit Mertajam Specialist center.
langsung tidak terfikir (malahan terlupa) dlm pemikiran sy, bhw tarikh 28 mac 2006 itu akan disambut.

but yet, i was wrong.
family masih tp merencanakan surprise yg sgt simple yet meningful.
dgn piza sekeping, dan ofcourse kad dan hadiah.
dat was da 1st time i cried when celebrating my birthday.
ive gone tru a lot during dat year.
sgt mencabar ketahanan dalaman dan kekuatan jiwa nuur ijjlal bt surani.

birthday di hospital dgn mama sbg pesakitnya. mg satu kelainan.
mungkin slps ni, sy akan merasai sekali lagi, birthday di hospital, ttpi waktu tu,
sy sbg doktornya. :)

berbalik pada persitiwa slps sy mencapai hp tu. (hehe jauhnye menyimpang.!)
jari sy mendail 04-491****
(telefon rumah sy)

tuut.. tuuut...
tuut.. tuuut.....

lama sy menunggu, sabar.

tuuuttuuut...
tuuttuuut....

"assalamualaikum.." kedengaran suara mama di talian.\

"waalaikummussalam... mama, ijjlal ni.. heheheheee.."

"eh, ijjlal..? nape telefon pg2 ni?" sy sudah menduga mama akan berty soalan itu.

hmm.. tiada sbb yg kukuh. hy, mahu menelefon mama.

sy menjawab. "xde ape.. saje2.. rindu"

"eleehh.. ye la tu. mengada2." hehee.. mama x percaya, malah mencebik bila sy mengatakan yg sy rindu pdnya.

maka.. bermula laahh perbulan antara sy dan mama. seronok tau ada celom Upax. mmg sgt berbaloi. :D

borak itu ini, ttba mama ty skali lagi.

"nape sbnrnya adik ttba tel ni..?"

"xde ape lah ma... rindu je. betul"

mama tergelak.
kaget barangkali.
x pernah2. ya, mmg pun. rasanya tak pernah langsung sy mengatakan yg sy merindui mama, dan juga family.
sampaikan mama sy sendiri terasa pelik bila sy mengataknnya scr lisan. :P

* merajuk* ape lah mama ni... sronok lah siket ijjlal dah telefon pagi2 ni. hihi..


itulah dia.
mmg sukar.
mmg sukar kite (spesifically sy,) nak meluahkan dan menyatakan yg kita menyayangi sesorang,
terutamanya keluarga kita.
mmg jarang sekali kita melisankan rs rindu kita kpd mak dan abah.

ttp selalu shj mulut lancar berkata sayang dan rindu pd shbt2 ..
what makes our family da diff?

terus terang sy katakan, sy jarang2 sekali menyatakan kata2 keramat itu scr live dan lisan kpd mama dan ayah. kepada kedua2 org kakak sy apetah lagi!

hy berani melalui kad ucapan.. entah kenapa ya..?

ego kah?

barangkali..

adakah sy mahu tunggu sesuatu berlaku, baru sy mahu menyataknnaya?
dan.. tidak kah terpk, bhw, mungkin, pd waktu tu.. segalanya mgkin sudah terlambat. .

dan.. tambahan lagi, siapalah sy.. utk merasa ego kpd mama dan ayah kandung sendiri....?

....mama, babah, ijjlal sygkan kalian...

walau

apa

pun

yg

berlaku.

undur diri,
sinar penghormatan