mengapa?
"ijjlal.. ijjlal kan anak bongsu. aku anak sulung. tapi kenapa ijjlal lebih matang dari aku?"
tiba2 shj shbt sekelas sy, hani farhana bertanyakan soalan itu kpd sy.
tak sangka. rupa2nya dalam pada sy fikir sy berperangai kebudak2n, shbt sy yg seorang ini melihat sy sebagai seorang yg matang. lucu pun ada.
hm. sy? matang? benarkah?
kalau tanya pd empunya diri, pasti shj sy jawab, kenyataan itu adlh palsu semata2! :P
mungkin jika sy dibandingkan dgn hani, sy matang sedikit.
ttp jika sy dibandingkan dgn shbt2 lain yg masyaAllah jauh lebih hebat, hendak labelkan sy sbg seorang yg matang pun perlu fikir dua tiga kali. hihi~~
x pasti dari sudut apa sy dinilai.. tp itulah yg dikatakannya.
yg pasti, apa yg buleh sy katakan,
umur,
turutan didalam keluarga,
pendidikan akademik,
bukanlah penyumbang utama kpd kematanagn diri . (merujuk pd sy..)
ttp, kematanagn itu lebih byk dikutip dr pengalaman2 lalu terutamanya perkara2 luar jangkaan yg berlaku dlm hidup kita.
bagaiamana kita belajar utk react dgn sesuatu keadaan itu.
bagaimana kita belajar utk berkomunikasi dgn insan2 yg berada dlm keadaan itu.
bagaimana kita hendak mengeluarkan pendapat tanpa melukai org2 sekeliling..
bagaiaman kita belajar untuk melihat sbg sesuatu yg positif walau apa pun keadaannya..
bagaimana kita belajar untuk menerbitkan rasa tidak kisah utk berkorban tak kira dari segi wang, masa tenaga, jarak tempat.. korbankan ego. rendahkan diri..
semua itu satu proses. yg dtg scr perlahan2. yg penting, kita mahu belajar dan mengutip pengajaran yg ditawarkan dr guru yg dinamakan pengalaman ini..
wallhualam.
Post a Comment