Bicara Qalbu

:: hijab ::

Dengan NamaMu Ya Allah..

Yang menetapkan aku di jalan ini.. maka tetapkanlah..

“tudung baru? ”
“lawa tudung..?”
“eh, ijjlal..”
“kite perasan sesuatu..”
“ijjlal.. kenapa……?”

Buat sahabat2 di intec, barangkali kalian sedar perubahan kecil saya.
Dua tiga orang shbt sy sudah mula bertanya.
Kenapa? Tiba2 shj? Drastik sgt.?
Tak kurang juga yang perlu menoleh lebih dari sekali utk memastikan ianya benar2 saya.
Awal2nya, sy akui. Sy malu.
kurang gemar apabila menjadi center of attention. Sgt x gemar.
Apapun, setelah lebih seminggu, sy sudah mula tahu bagaimana caranya utk react dgn betul
Apalagi, senyum, berterima kasih, dan, beristighfar dalam hati, agar, niat asal sy ini tidak lari.

Iyelah, Soal hati, itu mmg sukar utk diduga!

Lama.

Bagi mereka yang pernah mengikuti pos sy dulu2, pasti kalian pernah terbaca mengenai hasrat sy utk memakai tudung labuh.

Banyak kali sy suarakan, ttp tidak sy zahirkan melalui tindakan.
Byk kali rasanya sy menyuarakan penghormatan sy buat mereka2 yg punyai kekuatan utk bertudung labuh.
Sembang2 dgn shbt2 bilik, blok dan kelas, masing2 juga nampaknya punya keinginan yang sama.

Namun, hanya sekadar itu yg sy mampu. Bermimpi, berhasrat, menghormati. Ttp tidak punyai sebarang kekuatan utk bergerak kearah apa yg sy impikan itu.

Kenapa?

Walau sy menafikan hakikat ini, sy sebenarnya “terikat” dengan segala perkara yang harus sy tinggalkan once sy memakai tudung labuh. Kalau boleh, enggan tinggalkan. (huhu)

Kerana itu sy postkan petikan2 kata2 dari karya faisal tehrani pada posting sebelum2 ini. Sgt2 berkait rapat dgn transition process sy. “keterikatan itu hy mampu mbuat kita bahagia sementara, ttp hakikatnya telah menomborduakan tuhan”.
Aduh. Pedihnya. Menghiris, menusuk.

Juga .. sy rasa terbeban dgn tggjwb sy dlm menambahkan kefahaman sy dlm setiap bidang. (ibadah khusus terutamanya.).

Takut. Takut tak mampu. Takut sekiranya, akhirnya sy menjadi fitnah kepada mereka2 yg memakai tudung labuh.

.. .. …………………..

Turning point.

Kalau dahulu, bila ditanya, bila nak pakai?
Jawapan selamat sy adalah,

“kalau suami minta pakai, sy akan pakai”

Waktu itu, pada saya, niat dlm memakai tudung labuh itu yg harus sy utamakan. Kerana sy amat takut jika sy memakai atas dasar terikut2 membuta tuli, atau, memakai utk mendapatkan perhatian. Nau’zubillah.

Hasrat sy ini, Alhamdulillah…. akhirnya bertemu dgn turning pointnya. Tak perlu nak tunggu2 suami suruh. (hehe..)

Dr titik itulah sy benar2 bertekad. belajar untuk menjaga diri. Bergerak seirng dgn apa yg dihajatkan, apa yg diperkatakan.

Akhir april lalu, sy mengikuti sebuah program mukhayam dakhili anjuran sebuah persatuan NGO yg berpusat di seksyen 24 (or 27?) shah alam. Waktu itu, hanya suka2. Kerana tujuan utama bukan mukhayam, tujuan utama adalah utk ke bangi pd keesokan harinya. Dah alaang2 sy menginap di pejabat itu, sy menyelit sekali dlm programnya, bersama dua org lagi shbt sy, nurus dan faseha.

Tajuk pengisian malam itu singkat ttp cukup mendebarkan.

Tajuknya? “hijab”.


Pd awalnya, sy fikir, spt biasa. Spt apa yg pernah sy dengar. Tp, siapa duga, hampir semua pengisian dlm sesi itu mendebarkan hati sy. Membuatkan sy meneguk kelat air liur. Terasa sgt berat, dan terlalu byk perkara yg sepatutnya sy jaga,, ttp hakikatnya, tidak sy jaga. Dari segi perhiasan, pemakaian seluar, gelang, inai.

Aduhaiii… hampir semua yang selama ini sy amalkan! Mmg benar2 terasa berat.. =(
Yg utamnya adalah mengenai, ya, bertudung.

An Nuur : 31
(nama saya! ;) )

Dan hendaklah mereka menutupkan kain kudung kedadanya

Ustaz itu berty kpd kami yg mendengar.

“tutup depan je ke..? belakang,..?”

Sy, ofcourse mnjawab, dgn yakin, “depan belakang..”

Kemudian, diteruskan pertanyaan,

“kiri kanan..macamana?”

Senyap. Erm…….. Kiri? Kanan?

Waktu tu benanr2 sy tersentak.
Serta merta sy menundukkan pandangan dan menoleh ke kiri kanan saya.
Depan belakang sudah bawah paras dada.. (cukup makan.) tapi.. kiri,,,? Kanan…? Kiri & kanan…….?

……… ……………………..
……………………………………………….


Perlu tutup 360 darjah...? ya allah… waktu tu sy benar2 rasa takut.

Selama ini, sy fikir, cukuplah sy menutup dada saya. Tutup lah kan..?
tp mlm tu, sy diperkenalkan dgn konsep tutup 360 darjah.
bukan tutup depan belakang semata2.
Berdegup2 jantung sy. Benar2 berdegup2. Terasa berbahang telinga sy.

Mungkin,dengan tiba2 sahaja metabolism badan sy mendadak scr tiba2 dek kerana degupan jantung bedegup dgn super cepat. Pedih hati pun ada juga. Rasanya seperti terkena penampar invisible. Terus terang, hampir2 sy menangis. (erm. Asyik, menanigs shj? :P )Sy menoleh kearah nurus dan seha yg duduk di sebelah kanan sy. Keduan2nya juga kelihatan terkejut.

Sy tak tahu rasa takut sy tu; adakah kerana sy hendak menidakkan kenyataan ustaz itu, atau, sy sedar ia benar Cuma takut akan tangunjawab akan dtg selepas sy tahu, atau, entah, becampur aduk.

Tak pernah2 sy terfikir makna “labuhkan jilbabmu mnutupi dada” itu refer kpd 360 darjah. mmg tak pernah.

Terngiang-ngiang.

tak tahu kenapa.

Selepas hari itu, kenytaan ustaz dr sekolah hira’ mengenai tudung, terngiang2 di telinga sy. “kiri.. kanan..” “kiri…kanan…”

Beberapa hari, masih, terdeengar2. Terfikir2. Hinggakan hari2 beralih kpd minggu.
Masih, tak tenteram hati.

berhantu…….. sungguh.

Akhirnya sy duduk terfikir.

“apa yg allah nak tunjukkan kat aku ni…. is this ur turning point, ijjlal.?”

Sy memandang helaian2 tudung sy yg, erm,, byk. Pelbagai warna, (hehe) Bercorak2, berberlian2.

Sebelah hati tersa berat utk meninggalkan himpunan tudung2 kesayangan, lebih2 lagi ada yang baarruu sgt2 beli. Dan harga tudung2 ini bukannya murah. Sanggup tinggalkan?

sebelah hati lagi pula, tertarik2 dgn “hasutan” ustaz..

kiri.. kanan… kiri.. kanan… hoho.

Sy terfikir lagi mengenai bebrapa perkara yg masih sy kekurangan. Penjagaan aurat
sy yg masih berlubang sana sini, dan amal ibadah sy yg, cukup2 makan.

I have to give up all my tudungsssss .
I have to give up all my baju2 yg pendek2 sikit,
I have to give up kesukaan sy dlm berdressing,
I have to give up all my money spent on all those item,
I have to change my attitude
I have to let go this, and that, and.. almost everything that I like.!

“are you sure, ijjlal?”

Akhirnya.

“mama.. ijjlal, nak pakai tudung labuh boleh..?”
“boleh, apa salahnya.”

Itu jawapan mama. Akhirnya; sy suarakan hasrat sy. Bukan mudah. Ttp, cukup melegakan.

Petang itu juga, mama mbw sy pg kluar membeli tudung. 6 helai semuanya. Mlm tu juga jahit, dan akhirnya hantar ke kedai utk jahit tepi. Itulah kali pertama sy memotong tudung sy sendiri. Ya. Kali pertama. Tak pernah2 sy menjahit tudung sendri.. baru sy rasa bagaimana perasaannya menjahit pakain sendri. Ada “ruh”nya. Terasa excitednye dlm setiap proses. Membeli, memotong.. etc dan, akhirnya, memakai.. Ini yg buat sy tak sabar2 utk mengikuti kelas menjahit baju sepanjang cuti selepas a level nanti. Lepas ni, buleh jahit baju sndiri pula kan? Hehe..

Thanks mama for being so so supportive, :)

Faham.

Dan kini, Alhamdulillah.. sy berasa selamat. Tiada lagi terngiang2 kata2 ustaz. Mahupun hati yg berbolak balik.

Beza effectnya kalau kite bertindak atas dasar faham. Berbanding bertindak atas dasar ikut atau terikat pada pandangan orang.

Kerana faham lah sy bertekad.
Dari tekad terhasil tindakan, dan, akhirnya,
insyaAllah akan adanya istiqamah.

Detik menutupi dada 360 darjah, juga, sedar tak sedar, perlahan2, mengubah diri sy.
sy masih, dalam proses memperbaiki diri.

Kalau dahulu begini, skrg, begitu.
Kalau dahulu melakukan sekian2, sekranag, insyaAllah, sudah belajar utk tinggal2kan.

Ternyata, apa yg sy khuatirkan dahulu rupa2nya x sesukar mana utk ditinggalkan dan diperbaiki..

yg utamnya,
sy masih perlu belajar cara2 bergaul atau bertukar fikiran dgn muslimin,
agar, tiada sbrg kesilapfahaman yg berlaku.

kalau boleh, sy ingin mjd seorang yg openminded dan versatile,,
namun masih berpegang pd apa yg patut sy pegang. prinsip hidup.
sy tidak mahu mbirakan pradigm masyarakat yg melabelkan para petudung labuh ini sbg seorang yg narrowminded, keras, dan jumud.

harapan sy lg, mudahan2.
tindak-tanduk sy selepas ini, benar2 sesuai dgn makna nama yg diberikan kepada sy.
sinar, penghormatan. trjg kehormatan, mghormati, dan, dihormati. amien.

kini

kini, apabila dity, mengapa sy tiba2 memakai tudung labuh,
Jawapan sy bukan lg kerana suami suruh, ttp jwb sy,

“depan belakang kiri kanan.”

Hehe..

kiri.. kanan.. kiri.. kanan…
=)

sinar penghormatan

kata hati
1. mudahan2 perubahan sy ini dikekalkan. bukan mcm instant maggie. :(
2. doakan sy. :)
3. doakan sahabiah sy juga. :)
4. esok exam bio w2 jam 5.40 ptg.