sy jadi cuak.
sy jadi kaget.
apabila, tanpa diduga,
ada orang2 sekeliling memerhatikan saya.
memerhatikan, dan, menjadikan sy sbg contoh ikutan.
saya? sbg ikutan?
besarnya amanah ni.
besarnya tangggungjwab ini.!
sy pernah menerima email dr seseorang menyatakan keingininannya utk menjadi spt sy.
sy pernah menerima panggilan telefon, meminta sy utk berkongsi bagaiamana sy melalui kehidupan seharian.
dan x semena2, seorang shbt membuat pengakuan, yg selama ini beliau menulis besar2 di depan meja studynya dgn tulisan "jadi macam ijjlal".
ya allah....
apa sebenarnya yg Engkau mahu tunjukkan kpd hamba yaAllah.
bukan Engau tak tahu segala apa yg pernah hamba lakukan.
bukan Engkau tak tahu titik2 hitam yg makin bertambah...
hamba kerdil ya Allah! hamba kerdil!
mengapa engkau jadikan manusia ingin menjadi sperti hamba, Ya Allah..
adakah ini caranya Engkau meberi galakan pada hamba utk terus pada jalan ini
atau adakah ini caranya Engkau menguji sejauh mana hamba kuat dalam menangkis penyakit hati.?
sy rasa terlalu rendah utk menerima penghargaan dan penghormatan sedemikaian rupa, meski sya prnah nyatakan bahawa sy ingin menjad seorang yang layak dinamakan nuur ijjlal. sinar penghormatan.
kepada sahabat yg disayangi,
ingat2lah bahawasanya sy hanya sorang manusia,
yg penuh kekurangan.
dan ya. air mata ini, mengalir lagi.
Post a Comment